شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هفتم - درس اوّل-بینای مهربان | آزمون شماره 4696

ای دل، تا کی در فریب این دنیای فانی سر خواهی کرد؟ یک بار، تنها یک بار سر از این چاه ظلمانی بیرون آور تا جهان واقعی را ببینی!

اگر در این دنیا، تو را جانی زیانی رسید، بدان که فردا، سود فراوانی خواهی بُرد. لحظه‌ای زبان در دهان بگیر تا حقایق معنوی را بشنوی!

چرا باید دل بر این دنیای فانی بست؟ دنیایی که تاجدارانِ خود را نیز از تخت پادشاهی به زیر می‌کشد و به زیر خاک می‌فرستد؟

و چگونه به‌سوی عیب حرکت می‌کنی، اگر او را همیشه‌حاضر می‌دانی؟ او از بخشیدن، ناتوان نمی‌شود و بنده را یاری می‌کند.

هرگز دیگران را برای ارتکاب گناهی سرزنش نکن، تا خود دچارِ آن گناه نشوی.

اگر با دیگران نیکی کنی، خداوند هم با تو نیکی می‌کند.

یقیناً نزد خداوند نیکوکاران با زشت‌کاران برابر نیستند.

گناه همواره جایز است، مگر جایی که خدا با شما باشد.

شکر خدا که از مدد بخت کارساز / بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست

بیدلی در همه احوال خدا با او بود / او نمی‌دیدش و از دور «خدا را» می‌کرد

حسد چه می‌بری ای سست‌نظم بر حافظ / قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح / هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را