شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 14: سی مرغ و سیمرغ

در عبارت «مصطفی در خوش زبانی و حرّافی و لطیفه» نوک جمع را چیده و متکلّم وحده شده بود. یعنی:

به دیگران اجازه‌ی صحبت نمی‌داد و به تنهایی سخن می‌گفت.

همه را به‌سوی خود دعوت می‌کرد تا بیان خود را برساند.

دیگران را مجذوب خود کرد تا فقط او سخن‌گو باشد.

به کسی اجازه‌ی سخن نمی‌داد و فقط به سخنان خود تکیه داشت.

همه‌ی ابیات به استثنای بیت ............ فاقد جمله‌ی وابسته‌اند.

بــهـار آمـد و گـلـزار نـور بـاران شـد چـمـن ز عـشـق رخ یـار لالـه‌افشان شد

بـرقـی از مـنـزل لـیـلی بدرخشید سحر وه که با خرمنِ مجنونِ دل افگار چه کرد

ارغـوان جـام عـقیقی به سمن خواهد داد چـشـم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت حــیـثـیّـت مـرگ را بـه بـازی نـگـرفـت

در کدام بیت آرایه‌ی «تشبیه» بیشتری دیده می‌شود؟

چـگـونـه باز کنم بال در هوای وصال کـه ریـخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

زسوز شوق دلم شد کباب دور از یار مدام خون جگر می‌خورم زخوان فراق

بـسـی نماند که کشتیِ عمر غرقه شود زمـوج شـوق تـو در بحر بی‌کران فراق

فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق بـبـسـت گردن صبرم به ریسمان فراق

در کدام گزینه نقش تبعی به‌کار نرفته است؟

عاشقم، فریاد ایمان من است.

هرگزم امید و بیم از وصل و هجر یار نیست.

عاشقم من همه شب در غم و سودا باشم.

ما خانه به دوشان، غم سیلاب نداریم.

کدام بیت با بیت زیر، قرابت مفهومی ندارد؟

«وصلت آن‌کس یافت کز خود شد فنا / هر که فانی شد ز خود مردانه‌ای است»

هر که در قید خودی ماند زمین‌گیر بود / هر که بیرون رود از خود همه جا می‌باشد

عمر اگر باشد ز قید تن رها خواهم شدن / بی‌گره چون موجه‌ی آب بقا خواهم شدن

سوخت تا پروانه واصل شد توهم از بال و پر / باز کن آغوش رغبت در هوای سوختن

چو از شمعی رسد پروانه را نور / درآید پرزنان پروانه از دور

شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 14: سی مرغ و سیمرغ | آزمون شماره 6986