شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25779

نیست کس قادر به وصف روی همچون ماه او/ نیست یک عاقل به هنگام ثنا و آه او

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر/کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست/ که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی/ غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

پس وصال این فراق آن بود / صحّت این تن سقام جان بود

به دام افتاد روباهی سحرگاه / به روبه‌بازی اندیشید در راه

دلم سیر شد زین سرای سپنج / خدایا مرا زود برهان ز رنج

نداری ز من شرم از کردگار / نترسی که پرسند روز شمار؟

نخست اندیشه کن آن‌گاه گفتار / که نامحکم بود بی‌اصل دیوار

سخن‌دان پرورده پیر کهن / بیندیشد آن‌گه بگوید سخن

سخن گفتن آن‌گه بود سودمند / کز آن گفتن آوازه گردد بلند

به سوی خویش کشد صید را خموشی دام / سخن ز فیض تأمل شود شکار نفس

خویش را پیشتر از مرگ خبر باید کرد / در حضر فکر سرانجام سفر باید کرد

سیر انجام در آیینه آغاز خوش است / دام را پیشتر از دانه نظر باید کرد

حرف تلخِ آن لب میگون به خاطر بار نیست / هست شیرین‌تر، بود چون باده گلفام تلخ

پند ناصح چند ریزد خار در پیراهنم؟ / خواب شیرین می‌شود از مرغ بی‌هنگام تلخ

واج‌آرایی

تشخیص

جناس 

تلمیح