شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 1: شکر نعمت | آزمون شماره 3887

گردن نهم به خدمت و گوشت کنم به قول/ تا خاطرم معلق آن گوش و گردن است

گفت آن يار کز او گشت سر دار بلند/ جرمش اين بود که اسرار هويدا می‌کرد

زينسان که به غم خوردن خواجو شده‌ای شاد/ شک نيست که هرگز نشود شاد ز دستت

نمی‌رود که کمندش همی‌برد مشتاق/ چه جای پند نصیحت‌کنان بیهده‌گوست

بر آستان مرادت گشاده‌ام در چشم / که يک نظر فکنی خود فکندی از نظرم: مضاف‌الیه

يا رب هزار نور به جانش رسان به نقد / آن را که گويدم به دل پاک يک دعا: مضاف‌الیه

عاقبت همچو هلالی شدم افسانه‌ی دهر / آن‌که هر جا سخنش ورد زبان است منم: مضاف‌الیه

هر شبی پيش خيال تو بميرم چون شمع / تا کند زنده به بوی تو نسيم سحرم: مفعول