شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 9133

اگر تو جور کنی جور نیست تربیت است / و گر تو داغ نهی داغ نیست درمان است

به اختیار قضای زمان بباید ساخت / که دایم آن نبود که اختیار ما باشد

این هوای خوش و این دشت دلارام نگر/ وین بهاری که بیاراست زمین را یک‌سر

ماجرای عقل پرسیدم ز عشق / گفت معزول است و فرمانیش نیست

عرضه کردم دو جهان بر دل کارافتاده / به جز از عشق تو باقی همه فانی دانست (فراق، سبک عراقی)

آن رخ چون گل بشکفته و بالای چو سرو / خواجه دیده است همانا که رهش بر دَرِ اوست (زمینی بودن معشوق، سبک خراسانی)

گل همی گل گردد و سنگ سیه، یاقوت سرخ / زین بهار سبزپوش تازه روی آبدار (واقع‌گرایی، سبک خراسانی)

سر عاشق که نه خاکِ درِ معشوق بُوَد/ کِی خلاصش بود از محنت سرگردانی؟ (عشق‌گرایی، سبک عراقی)