شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 24263

یک عمر پشیمانی دل بسته به مویی است/تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

تا روانم هست، نامت بر زبان دارم روان/تا وجودم هست، خواهد بود نقشت در ضمیر

هر که گوید کلاغ چون باز است/نشنوندش که دیده‌ها باز است

طریقی فرا پیش گیر و رهی/همی رو، که از قید هستی رهی

بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت / گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

ای آسمان چو دور ندیمانش دیده‌ای / در دور خویش شکل مدور گرفته‌ای

عشق، شوری در نهاد ما نهاد / جان ما در بوته سودا نهاد

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد / من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد

به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم / ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز

بیا و کشتی ما در شط شراب انداز / خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز

خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز / پیشتر زان که شود کاسه سر خاک ‌انداز

سو‌دای تک و تاز هوس‌ها ز سر انداز / پرواز به جایی نتوان برد پر ‌انداز

نی حریف هر که از یاری برید / پرده‌هایش پرده‌های ما درید

مروّت گرچه نامی بی‌نشان است / نیازی عرضه کن بر نازنینی

بخور تا توانی به بازوی خویش / که سعی‌ات بود در ترازوی خویش

دلا معاش چنان کن ‌که گر بلغزد پای / فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

پنج   

چهار   

سه 

دو