شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 9

مردي به طلب درزي آمد و خبر مرگ درزي نداشت.

پس چون یک چند برآمد ملک روم حراج باز گرفت.

صحرا را دریایی دریافت در جوش و هوایی از بانگ اسبان با برگستوان.

گروهی را گفت به دکان و بازار باشید و کار کنید و دبیران را گفت به دیوان نشینند.

خاک پای تو بود دیده ی دولا را کحل/پی تیر تو بود طایر نصرت را بال 

تو خاتمی شهان را هر مملکت که ان را / آوازه بود آمد امروز در نگینت

این سرای بی ستون را طاقی از نو ساختند/ وین حصار نیلگون را حلقه ای بر در زدند 

آن که درگاه رفیعش ملک  و دین را مأمن است/آستان بار گاهش خسروان را مسکن است 

رشته ی جان من سوخته بگسیخته باد/ ز عشق سر زلفت ندهم کام امشب 

چو اتصال حقیقی بود میان دو دوست/کجا ز یوسف مصری جدا بود یعقوب؟

پرده بر رخ می کشی وز ما نمی دار ی حجاب/عاشقان را می کشی و از کس نمی باشد حیات 

کباب شد دلم از سوز سینه و آتش عشق/ببرد آبم و خون در دل کباب انداخت

آری افلاک معالی است خراسان چه عجب / که بر افلاک چو شیطان شدنم نگذارند
 

از دوست به یادگار دردی دارم / کان درد به صد هزار درمان ندهم
 

من آتشین زبانم از عشق تو چو شمع / گویی همه زبان شو و سر تا قدم بسوز
 

همه سوی دوزخ نهادید روی / سپردید دل ها به گفتار اوی