شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 328

نداند که ما را سر جنگ نیست/وگرنه مجال سخن تنگ نیست

 خبرت هست که در باغ کنون شاخ درخت/مژدۀ نو بشنید از گل و دست افشان شد

وگر تند باشی به یک بار و تیز/ جهان از تو گیرند راه گریز

برآشفت عابد که خاموش باش/تو مرد زبان نیستی گوش باش

من آزاده از خاک آزادگانم / گل صبر، می‌پرورد دامن من

مپندار این شعله افسرده گردد / که بعد از من افروزد از مدفن من

ای همه هستی زتو پیدا شده/خاک ضعیف از تو توانا شده 

من این سخن سرودم و شرمنده‌ام از خویش / کز قطره کم‌ترم بر پهنای کوثرش

هر کسی با تلخی مرگ آشناست / مرگ جباران از آیات خداست

سال‌ها دل حرکت کرد چو پرگار فلک / تا به کوی تو سکون یافته از مرکز خاک

موج و طوفان و نهنگ است در این دریا / باید اندیشه کند زین همه کشتیبان

طمع مدار که دوری گزینم از رخ خوب / که نیست شرط محبت جدایی از محبوب

متن تقریظ حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظّم انقلاب اسلامی، بر کتاب «من زنده ام» ارزشمند است. ( مطلبی ستایش آمیز درباره کتاب و نوشته و مانند آن ها - بزرگوار )

قطع برق بیمارستان را ناچار به استفاده از برق اضطراری می کرد. تخت‌ها کفاف مجروحان را نمی داد. ( ضروری - به اندازه کافی )

ناگهان خودروی ما با صدای مهیبی متوقف شد. آن ها شیشه ماشین را با قنداق شکستند. ( بلند - پارچه بزرگ سفید )

کلمات می‌توانستند ما را آرام یا متلاطم کنند. دریافتم خمیرمایه‌ی آدمی، کلمه است. ( ناآرام - اصل و سرشت )

تا برآمد از وطن یوسف عزیز مصر شد / دانه،گوهر در زمین پاک غربت می شود

می برد یاد وطن را هزّت و غربت ز دل /  آب چون واصل به گوهر شد جدا کی می شود 

اگرچه لالۀ من ریشه در خاک چمن دارد / ز وحشت برگ برگم داغ غربت در وطن دارد 

نگردد تشنه خاک وطن سیراب در غربت / که یوسف بر لب نیل آرزوی آب چه دارد