شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هشتم: سفر به بصره | آزمون شماره 10260

بیندیش از آن طفلک بی پدر/ وز آه دل دردمندش، حذر
 

مشک از چین و شکر از اهواز/ پشمک از یزد و باده از شیراز
 

تو هم ای شاخ بری آر که خوش تر شد/ ز دو صد سرو یکی شاخک بارآور
 

این هوا اندر کمین باشد چو بیند بی رفیق/ مرد را تنها بگوید هین! که مردک غافل است
 

جوان نیکدل گشت فرمانش کرد / چنان چون بفرمود سوگند خورد
 

نظری به سوی خویشان نظری بر او پریشان / نظری بدان تمنا نظری بدین تماشا
 

شوخ تن و جامه چه شویی همی / این دل آلوده به کارت گواست
 

گر به ترک عالم فانی بگویی مردوار / عالم باقی و ذوق جاودانی باشدت