شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 7885

ز ریحان و گل‌ها که روید ز دل‌ها / سراسر همه دشت و صحرا چه می‌شد

عجب نیست خندد اگر گل به سروی / که در این چمن پای در گل نشیند

وجودی دارم از مهرت گدازان / وجودم رفت و مهرت هم‌چنان هست

نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای / دلم خون شد از غصّه، ساقی کجایی؟

ببرّید از کسی کآخر ببرّد: بِ_ بُر ری | دَز ک سی کا | خَر بِ بُر رد

مرا از هرچه می‌بینم رخ دلدار اولی‌تر: مَ را از هر | چِ می بی نم | رُ خِ دل دا | ر او لی تر

چه خوش گفت جمشید با تاج و تخت: چ خش گف_ | ت جم شی_ | د با تا | جُ تخت

خالِ جانان دانه دل، زلف ساقی دامِ راه: خا لِ جا نان | دا نِ یِ دل | زُل فِ_ سا قی | دا مِ راه

ﺳﻮﺧﺘﻪام ﺑﻲﺗﻮ ز ﻏﻢ ﭼﻮن ﻛﻨﻢ

ﻫﺮﮔﺰت ﻋﺎدت ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﺑﻲوﻓﺎﻳﻲ

ﺧﻮﺷﻢ ﺑﺎ ﻧﺎﻟﺔ ﺧﻮد دم ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ

ﺑﻤﻴﺮم در اﻳﻦ ﺳﻮز ﻣﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ

نه بر مژگان من اشکی نه بر لب های من آهی: نَ بَر مُژ گا/ نِ مَن اَش کی/ نَ بَر لَب / ها یِ مَن آ هی

همچو موجم یک نفس آرام نیست: هَم چُ  مو / جَم یِک نَ/ فس آ رام/  نیست

نوش دارویی ز لعلش خواست دل: نو ش دا رو/ یی زِ لَع لَش/ خاست دل

برو شکر یزدان کن ای تنگ دست: بُ رو شُک رِ/ یَز دان کُ نِی/ تن گ دَست

معیشت (فعولن)، سست‌عهدی (فاعلاتن)، سنگ‌دلان (مفتعلن)

آفرینش (فاعلاتن)، تشنه‌جان (فاعلن)، برافتادی (مفاعیلن)

توجّه (فعولن)، خوش‌نویسی (فاعلاتن)، لطیف‌تر (مفاعلن)

نمی‌ترسم (مفاعیلن)، خودخواهی (مفعولن)، تأمّل (فع لن)