شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 20078

حمد، ستایش خداوند است و ثنا گفتن بر وی و بزرگ داشتن به نام پاک و صفت بزرگوار و صنع نیکو و تمام و نواخت بیکران.

حجاب که بود میان دل ایشان برداشته شود. همه آرزوهاشان نقد شود. آب مشاهدتشان در جوی ملاطفت روان شود.

دشمن‌پرور است و دوست نواز، عیب پوش است و کارساز. یاد او آئین زبان و دیدار او زندگی جان.

شرعت بر پی شریعت رفتن است. منهاج به نور چراغ راه بردن است. شرعت آن پیغام است که از رسول شنیدی، منهاج آن نور است که در سر یافتی.

مقامات حمیدی

کشف‌الاسرار و عدةالابرار

قابوس‌نامه

تاریخ بیهقی

موضوع قابل توجه در شعر این دوره، علاقه‌مندی شاعران به سرودن قصاید لطیف و زیباست.

در حوزۀ عراق عجم، شاعران تأثیرگذاری چون ناصرخسرو ظهور کردند.

از ویژگی‌های شعر این دوره، تأثیرپذیری برخی از شاعران ادبیات عرب و مضامین شعری آن از ادبیات فارسی است.

ورود شعر به خانقاه‌ها از اتفاقات دیگر این دوره است.

خود را از همه به تو وابستم، اگر بداری تو را پرستم و اگر نداری خودپرستم. نومید مساز بگیر دستم.

هرچه بی طلب به ما دادی به سزاواری ما تباه مکن و هرچه به جای ناکرده، از ما بریده مکن.

چون ببینی همگان در فراق می‌سوزند و دوستدار در دیدار. چون دوست دیده ور گشت دوستدار را با شکیبایی چه کار؟

مصالح دین بی‌شکوه پادشاهان اسلام نامرعی است و نشاندن آتش فتنه بی‌مهابت شمشیر آبدار متعذّر.