شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 405

دلم که گوهر اسرار حسن و عشق در اوست / توان به دست تو دادن گرش نکو داری

بنوش می که سبک‌‌روحی و لطیف مدام / علی‌‌الخصوص در آن دم که سر گران داری

که را رسد که کند عیب دامن پاکت / که همچو قطره که بر برگ گل چکد، پاکی

ساقیا جام می‌‌ام ده که نگارندۀ غیب / نیست معلوم که در پردۀ اسرار چه کرد

سرم از شوق و دل از عشق چنین شیفته شد / تا که شد اوحدی شیفته هم خانه مرا

 به خرابات برید از در این خانه مرا / که دگر یاد شراب آمد و پیمانه مرا

هر که خواهد که به دامم کشد آسان آسان / گو: مپندار به جز خال لبش دانه مرا

هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد / تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟