شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوم: از آموختن، ننگ مدار | آزمون شماره 18482

صبح رخسار تو را خط شام نتوانست کرد / شعله سرکش بود دود آرام نتوانست کرد

گرچه شد دامان مجنون خوابگاه وحشیان / لیلی صحرا نشین را رام نتوانست کرد

زود دل را می زند،چون باده لب شیرین فتاد / بوسه کار تلخی دشنام نتوانست کرد 

بس که دل ها را غم آغاز پُر تشویش داشت / هیچ کس اندیشۀ انجام نتوانست کرد 

ادب پیر خرابات نگه داشتنی است /طبع پیران و دل نازک اطفال یکی است

گشایش از دم پیران بود جوانان را/به خاک بوسِ هدف، تیر بی‌کمان نرسد

دیده ز عیب دیگران کن فرار/صورت خودبین و در او عیب ساز

ای جوانان هنر از پیر بباید آموخت/ یادگیری ز ما مستی و بی‌باکی را

ای جوانان هنر از پیر باید آموخت

صحبت نیکان طلب کن در جهان

بدار عزّت موی سفید پیران را

پیری مرا ز قید کشاکش خلاص کرد