شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 7907

همه عقل‌ها خرفه دوزند لیکن / جگرهای عشاق شد خرقه سوزان (فعولن فعولن فعولن فعل)

با داغ تو رنجوری به کز نظرت دوری / پیش قدمت مردن خوش‌تر که به هجرانت (مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن)

رخت سرای عقلم تاراج شوق کردی / ای دزد آشکارا می‌بینم از نهانت (مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن)

ملامت من مسکین کسی کند که نداند / که عشق تا به چه حد است و حسن تا به چه غایت (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن)

گل ز بلبل روی می‌پوشد هنوز / ای صبا برخیز و بردار این حجاب

حاصل عمرم سه سخن بیش نیست / خام بدم پخته شدم سوختم

وقت ضرورت چو نماند گریز / دست بگیرد سر شمشیر تیز

هر که در او جوهر دانایی است / بر همه کاریش توانایی است

ای ماه‌روی از تو صد جور اگر بیاید / تن را بود چو خلعت جان را بود سلامت

بیا در گلشن ای بیدل، به بوی گل برافشان جان / که از گلزار و گل امروز بوی یار می‌آید

آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست / وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست

وداع یار به یاد آر و اشک حسرت عاشق / چو می‌رسی به لب چشمه‌ای و آب روانی