شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 2361

در آن حال پیش آمدم دوستی / کزو مانده بر استخوان پوستی

چو تو خود کنی اختر خویش را بد / مدار از فلک چشم نیک‌اختری را

در چنان روز مرا آرزویی خواهد بود / آرزویی که همی داردم اکنون پژمان

می‌کوش به هر ورق که خوانی / کان دانش را تمام دانی

رقصیدن سرو و حالت گل                                        بی صوت هزار خوش نباشد

این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت                 و آهنگ بازگشت به راه حجاز کرد

آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست         از بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست

آن که غم جهان خورد کی خورد از حیات بر                 پس توغم جهان مخور تاز حیات برخوری