شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 4: سبک‌شناسی قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری)

با توجّه به دیدگاه فکری، مضمون کدام گزینه با سایر گزینه‌ها متفاوت است؟

من که به کوی خرّمی داشتمی وطن کنون / وادی بی‌کران غم شد وطنم دریغ من

افتاده به زحمت وطن از کید اجانب / این گوهر پرشعشعه در کام نهنگ است

به که در فکر وطن باشیم و فکر کار او / پیش از آن کز دست‌ها بیرون رود کار وطن

مهر میهن، پرتو مردانگی، عزمی قوی / این سه تا تنها دوای درد این کشور بود

کدام ویژگی در متن زیر وجود ندارد؟

«... در طول بیست‌و‌یک سال معلمی‌اش، به یاد نداشت چنین فرجه‌ای به دانش‌آموز داده باشد. در کلاس او کسی جرأت جیک زدن نداشت...

عادتش این بود که هرسال، اولین بار که وارد کلاس می‌شد، یک نفر را گناهکار یا بی‌گناه فرق نمی‌کرد از پشت میز بیرون می‌کشید و به باد کتک می‌گرفت و از کلاس اخراج می‌کرد و طبیعتاً تا آخر سال، حضور او در کلاس مساوی بود با سکوتی یکپارچه که حتی قدبلندهای ته کلاس را هم فرامی‌گرفت. خیلی از معلم‌ها افسوس این‌همه جدیتش را می‌خوردند؛ ولی خیلی که تلاش می‌کردند دو سه جلسه می‌توانستند نقش او را بازی کنند و جلسات بعد خودبه‌خود سر کلاس لو می‌رفتند...»

کم شدن واژه‌های عربی نسبت به گذشته

استفاده از کنایات و اصطلاحات عامیانه

حذف فعل‌ها و به هم ریختن ساختار جملات

الهام گرفتن نثر از گفتار و محاورۀ اقشار اجتماعی

ابیات چند گزینه، به‌ترتیب بیان‌گر ویژگی‌های سبک بازگشت و دوره‌ی بیداری است؟

الف) آزادی اگر می‌طلبی، غرقه به خون باش / کاین گلبن نوخاسته بی‌خار و خسی نیست

ب) دیده‌ی اهل طمع به نعمت دنیا / پر نشود هم‌چنان که چاه به شبنم

پ) تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدن‌ها / من و این دشت بی‌پایان و بی‌حاصل دویدن‌ها

ت) با صد هزار جلوه برون آمدی که من / با صد هزار دیده تماشا کنم تو را

ث) برکن ز بن این بنا / که باید از ریشه بنای ظلم برکند

ج) من آن نیم که یکسره تدبیر مملکت / تسلیم هرزه گرد قضاو قدر کنم

دو - سه

سه - دو

دو - چهار

چهار - دو

در متن زیر، چند خطا دیده می‌شود؟

«زبان پهلوی در دوره‌ی اشکانیان رایج بود و تا اواخر دوره‌ی ساسانی نیز آثاری به این زبان تألیف می‌شده است. این زبان در شمال و شمال غربی متداول بوده است. زبان پارتی، زبان رسمی دوران ساسانی بود. از آن‌‌جا که این زبان، اساساً به ناحیه‌ی پارس تعلّق داشته است و در مرحله‌ای میان فارسی باستان و فارسی نو قرار دارد، آن‌‌را فارسی دری نامیده‌اند.»

شش

پنج

چهار

سه

مفهوم کدام بیت متفاوت است؟

سرو را تشریف آزادی به رعنایی فکند / بندهٔ خود کن ز رعنایی مرا آزاد کن

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی / من از آن روز که در بند توأم آزادم

آن سبک‌بار نهالیم که در باغ جهان / سرو آزاد چمن بندهٔ آزادی ماست

بنده‌ام تا زنده‌ام گر می‌کشی ور می‌کشی / زخم پیکان تو مرهم باشد و بندت نجات