شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25141

نیست کس قادر به وصف روی همچون ماه او/ نیست یک عاقل به هنگام ثنا و آه او

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر/کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست/ که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی/ غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

خواب نوشین بامداد رحیل / بازدارد پیاده را ز سبیل

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است

رشته‌ تسبیح اگر بگسست معذورم بدار / دستم اندر ساعد ساقی سیمین‌ساق بود

از شیر شتر خوشی نجویم / چون ترشی ترکمان ببینم

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا / ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش / کنون به جز دل خوش هیچ درنمی‌باید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی / بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا

تلمیح

واج‌آرایی

واژه‌آرایی

تشبیه