شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 9353

چون در بصر خلقی گویی تو پر از زرقی/ ای آن‌که تو هم غرقی در خون دل من تر

ذاتت عسل است ای جان گفتت عسلی دیگر/ ای عشق تو را در جان هر دم عملی دیگر

مجلس به تو فرخنده عشرت ز دمت زنده / چون شمع فروزنده تا روز مشین از پا

ای شمس شهر ما لطفی به ما نما/ دل خواهد از شما وصف خدایی‌اش

هر روز دلم به زیر باری دگر است/ در دیده من ز هجر خاری دگر است

کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش/ معاشر دلبری شیرین و ساقی گل‌عذاری خوش

که روزی رهروی در سرزمینی/ به لطفش گفت رندی ره‌نشینی

ای قصّه بهشت ز کویت حکایتی/ شرح جمال حور ز رویت روایتی

باد برانداخته زان رو حجاب            گل پس رو ساخته زان رو حجاب

گرچه شد او خویش تو با دشمنی است                   آتش او نخوت و بادش منی است

ریخت زر آن نرگس طناز را               تا نهد از طامعه تن ناز را

کرد بر آن حمله و از حمله سوخت                  دید در آن جمله و از جمله سوخت