شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 17282

الف، ب

ب، ث

ت، الف

پ، ث

یکی از ویژگی‌های شعر این دوره، سادگی فکر و روانی کلام در آن است. شاعران این دوره بیش‌تر به واقعیت بیرونی نظر داشتند.

از ویژگی‌های شعر فارسی در این دوره، تأثیرپذیری برخی از شاعران از ادبیات عرب و مضامین شعری آن بوده است.

شعر این دوره در شاخه‌ها و رشته‌هایی هم‌چون مدح، هجو، طنز، وعظ و حکمت، داستان‌سرایی، تغزّل و حماسه به کارگرفته شد.

حکمت و دانش و اندیشه‌های دینی در شعر این دوره، تأثیری عمیق بخشید و جزئی از مضامین شعری شد.

در قرن ششم و اوایل قرن هفتم، نثر فارسی را در حال پختگی و کمال می‌یابیم.

گسترش عرفان و تصوف و شکل‌گیری دولت سلجوقی و بهره‌گیری از دبیران و نویسندگان تربیت یافته در خراسان و عراق از دلایل توجه نویسندگان به فارسی‌نویسی در این دوره است.

خواجه عبدالله انصاری شیوه نثر موزون را به کمال رساند؛ آن‌چنان که می‌توان آثار وی را سرآمد همه نثرهای موزون فارسی شمرد.

نخستین نمونه نثر فنی، کتاب «کلیله و دمنه» از ابوالمعالی نصرالله منشی است که در اواسط قرن پنجم تألیف شد.