شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 248

صد ره اگر دست مرگ چاک زند دامنم / بار دگر بر زنم سر ز گریبان عشق

عشق داغی است که تا مرگ نیاید نرود / هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد 

به مرگ چاره نجستم که در جهان مانم / به عشق زنده شدم تا که جاودان مانم

مرگ از هوای عشق سرم را تهی نساخت / خالی نشد ز باده مرا این کدو به خاک

اگر خواهی که پیش افتی به هر گام / به ترک خود بباید گفت ناکام
 

ز فیض خاکساری ، دانه نخل پایداری شد / تو گر از پا درآیی شهسواری می شود پیدا
 

 در معرکه عشق ز جرئت خبری نیست / غیر از سپر انداختن اینجا سپری نیست
 

وقتی دل سودایی می رفت به بستان ها / بی خویشتم کردی بوی گل و ریحان ها

هر کسی با تلخی مرگ آشناست / مرگ جباران از آیات خداست

سال‌ها دل حرکت کرد چو پرگار فلک / تا به کوی تو سکون یافته از مرکز خاک

موج و طوفان و نهنگ است در این دریا / باید اندیشه کند زین همه کشتیبان

طمع مدار که دوری گزینم از رخ خوب / که نیست شرط محبت جدایی از محبوب