شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 9920

در آفاق گشاده است ولیکن بسته است / از سر زلف تو در پای دل ما زنجیر 

هزاران نرگس از چرخ جهانگرد / فرو شد تا برآمد یک گل زرد 

اگر عشق اوفتد در سینه سنگ / به معشوقی زند در گوهری چنگ 

ز عشق آفاق را پردود دیدم / خرد را دیده خواب‌آلود دیدم 

 از جمال روی تو تابنده آفتاب/ وز آفتاب روی تو خورشید در حجاب

با وجود قد رعنای تو گو سرو مروی/ زان که بالای تو صد سرو خرامان ارزد

قد عاشقان خم نگیرد چو سنبل/ گر او سنبل از ارغوان برنگیرد

من چشم شدم همه چو نرگس/ تا نرگس مست تو بدیدم

برکشد آینه از جیب افق چرخ و در آن / بنماید رخ گیتی به هزاران انواع

کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی / فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

 روی گشاده‌ای صنم، طاقت خلق می‌بری / چون پس پرده می‌روی، پرده صبر می‌دری

آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت / چهره خندان شمع آفت پروانه شد