شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 5290

تا یقین آینه حال زدود / صورتش ماضی مستقبل بود

هستی تو صورت پیوند نی / تو به کس و کس به تو مانند نی

حیف است سخن گفتن با هرکس از آن لب / دشنام به من ده که درودت بفرستم

طناب عمر مرا دست روزگار گسیخت / هنوز رشته امّید از تو نگسستم

بلند تلفظ کردن مصوت کوتاه، قلب

کوتاه تلفظ کردن مصوت بلند،‌ ابدال

آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن، حذف همزه

بلند بودن هجای پایان مصراع، ‌بلند تلفظ کردن مصوت کوتاه

آب رخ پیش ما کسی دارد                 که بود خاک آستان شما

اگر آن ابرو است و پیشانی            نکشد هیچ کس کمان شما

می‌کند مرغ جان ما پرواز               دم به دم سوی آشیان شما

چه بود گر به ما رساند باد             بویی از طرف بوستان شما

روز وﺻﻞ دوﺳﺖداران ﻳﺎد ﺑﺎد           ﻳﺎد ﺑﺎد آن روزﮔﺎران ﻳﺎد ﺑﺎد

ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺸﺘﻢ در اﻳﻦ ﺑﻨﺪ و ﺑﻼ                 ﻛﻮﺷﺶ آن ﺣﻖﮔﺰاران ﻳﺎد ﺑﺎد

ﻛﺎﻣﻢ از ﺗﻠﺨﻲ ﻏﻢ ﭼﻮن زﻫﺮ ﮔﺸﺖ         ﺑﺎﻧﮓ ﻧﻮش ﺷﺎدﺧﻮاران ﻳﺎد ﺑﺎد

راز ﺣﺎﻓﻆ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪ          اى درﻳﻐﺎ رازداران ﻳﺎد ﺑﺎد