شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 57

ابر نیسان باغ را در لؤلؤ لالا گرفت/ باد بستان دشت را در عنبر سارا گرفت 

به لطف اگر بخرامد هزار دل ببرد/ به قهر اگر بستیزد هزار تن بکشد 

چرا ننهم؟ نهم دل بر خیالت/ چرا ندهم؟ دهم جان در وصالت

زین عصا تا آن عصا فرقی است ژرف/ زین عمل تا آن عمل راهی شگرف 

بوی جوی مولیان آید همی/ یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او/ زیر پایم پرنیان آید همی 

آب جیحون از نشاط روی دوست/ خنگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا شاد باش و دیر زی/ میر زی تو شادمان آید همی

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت/ این تطاول که ز سر زلف تو من دیدم که دید؟

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی/ نتوان شبه تو جستن که تو در وهم نیای

همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی/ همه بیشی تو بکاهی همه کمی تو فزایی

عنایت گر چه زهر تاب دارد/ گذر بر چشمۀ نوشاب دارد

خانۀ تن را به جان آباد کردن مشکل است/ بر سر ریگ روان بنیاد کردن مشکل است 

کشیدم قلم بر سر نام خویش / نهادم قدم بر سر کام خویش

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

گردون چه خواهد از من بیچارۀ ضعیف/ گیتی چه خواهد از من درماندۀ گدای

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

گفتار تو پرداخته آیات هنر/ کردار تو افراخته رایات ظفر

هم حرکاتش متناسب به هم/ هم خطواتش متقارب به هم

بخشش تو برون شده ز بیان/ کوشش تو فزون شده ز مقال