شرکت در آزمون آنلاین
علوم و فنون ادبی 2
-
درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی)
| آزمون شماره 9508
1
نوع معشوق (زمینی یا آسمانی) در کدام گزینه متفاوت است؟
2
کدام بیت یادآور نام «اثری با نثر مرسل در دوره‌ی هندی که در آن به موضوع عرفان پرداخته شده» است؟
3
با توجه به تاریخ ادبیات و سبک‌شناسی قرن‌های هفتم، هشتم و نهم، کدام گزینه تماماً درست است؟
الف) شعر در قرن هفتم نرم و دلنشین و برخوردار از معانی عمیق انسانی و آسمانی شد و اکثر شاعران از حاکمان روی برتافتند و در نتیجه مثنوی کمرنگ شد.
ب) سعدی، فرمانروای ملک سخن، نه تنها در ادبیات غنایی سخن‌گوی ضمیر خودآگاه ایرانی است بلکه در سرودن غزل‌های عاشقانه نیز سرآمد است.
ج) جامع‌التواریخ نوشته‌ی یکی از چهره‌های علمی و سیاسی در عصر ایلخانان، خواجه رشیدالدین فضل همدانی و نثر کتاب عالمانه و پخته است.
د) معروف‌ترین شاعر قرن نهم نفحات الانس را به شیوه‌ی تذکرة الاولیای عطار، در بیان حقایق عرفانی و ذکر احوال عارفان نوشته است.
هـ) ورود لغات ترکی و مغولی از دیگر ویژگی‌های نثر سبک عراقی است که در دوره‌ی تیمور سرعت رشد آن بیشتر شد.
و) چهارچوب زبان شعر همان چهارچوب فارسی قدیم یعنی زبان سبک خراسانی است که تا حدودی مختصات جدید یافته است.
ز) تاریخ‌نویسی سبک عراقی به اسلوب فنی رواج می‌یابد، هر چند نمونه‌هایی با نثر ساده نیز در میان تاریخ‌نویسی‌های این دوره یافت می‌شود.
4
بیت «برگ عدم ساز کن دلا که در این عهد/ عمرِ طبیعی نصیب برق و شرار است» با مفهوم همه‌ی ابیات ارتباط معنایی دارد، به‌جز .......
5
در ابیات کدام گزینه «باور به قضا و قدر» مشهود است؟
الف) من اگر خارم و گر گل چمنآرایی هست / که از آن دست که او می‌کشدم، می‌رویم
ب) چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد / من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک
ج) شمس تبریز، مگو هجر قضای ازل است / کانچه خواهی تو قضا نیز همان بود بیا
د) عاشق چه کند گر نکشد بار ملامت / با هیچ دلاور سپر تیر قضا نیست