شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه

1-

در کدام گزینه همه‌ی «ارکان تشبیه» ذکر شده است؟

تن من گرچه شد از شوق میانت مویی / نیست بی‌شور سر زلف تو مویی ز تنم

گرچه از رویت چو گیسو بر کنار افتاده‌ام / چون کمر پیوسته در بند میانت بوده‌ام

چون عروس بوستان از چهره بگشاید نقاب / بلبل ار وصف گل سوری نگوید هرزه‌گوست

چون توام که دمی خوش بزنم کاٰتش عشق / نگذارد که من سوخته‌‌ام دم بزنم

2-

وجه شبه در کدام بیت محذوف است؟

چه کرده‌ام که به یک بارم از نظر بفکندی / نهال کین بنشاندی و بیخ مهر بکندی

بر آتش دل ما ریز آب آتش فام / که دفع آتش سوزان به آب باید کرد

بیا که جان عزیزم فدای لعل لبت / که با لب تو دلم را محبتی جانی است

گر آبروی نه در خاک کوش می‌طلبند / چو زلف یار قد عاشقان چرا به خم است؟

3-

وجه شبه در کدام بیت درست مشخص نشده است؟

سیاوش چنان شد که گویی نخ است/ و یا پیش آتش نهاده یخ است (لاغری بسیار)

گل چو شمع خوب‌رویی برفروخت/ بلبل بیچاره را پروانه کرد (چرخیدن گرد سر یار)

شکر چشم تو کند محتسب شهر کز او/ هر کجا میکده‌ای هست خراب افتاده است (مست‌کنندگی)

بی‌نیاز از بر ارباب کرم می‌گذرم/ چون سیه چشم که بر سرمه فروشان گذرد (بی‌نیازی)

4-

در همه‌ی ابیات آرایه‌ی «تشبیه» وجود دارد، به‌جز ....... .

چشمم از پرتو خورشید رخت، گیرد آب/ رویت از آتش اندیشه‌ی دل یابد تاب

چشم مست تو که بر هر طرفی، می‌افتد/ بر من افتاد، ز مستی و مرا کرد، خراب

به تمنّای لب لعل تو گردد، بر کف/ آتشین‌جان رسانیده به لب، جام شراب

چون تو را شمع‌صفت، با همه کس رویی‌ هست/ من که پروانه‌ام ای شمع! ز من روی متاب

5-

در کدام بیت وجه شبه ذکر نشده است؟

چـو شـمـعـم گـر بـسـوزانـی رخ عیشم بر افروزد وگـر تیغم نهی بر سر، سرِ بختم بر افرازد

بس که چشمم چو صراحی زغمش خون بگریست تـا بـه کـامـم چـو قدح خنده‌زنان باز آمد

ای صــد هــزار طالــب جـویـای درد عـشـقـت مخصوص این سعادت تا خود کدام باشد

لالــه دیــدم روی زیــبــای تــوام آمــد بــه یـاد شـعـله دیدم سرکشی‌های توام آمد به یاد

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8359