شرکت در آزمون آنلاین زيست شناسی 2 - گفتار 1: گیرنده‌های حسی | آزمون شماره 8989

ابتدا سبب تحریک برخی نورون‌های مغزی می‌شوند.

به تغییرات دمای بدن یا آسیب‌های بافتی حساس هستند.

قطعاً دارای محرک‌های حسی یکسانی می‌باشند.

باعث تغییر در نفوذپذیری غشای نوعی نورون حسی می‌شوند. 

انتهای دارینه یاخته عصبی C، توسط پوششی از جنس بافت پیوندی احاطه شده است.

پیام عصبی رشته عصبی بخش C، از طریق ریشه پشتی به درون نخاع وارد می‌شود.

همه نورون‌های مرتبط با بخش B، جزء بخش حسی دستگاه عصبی محیطی‌ محسوب می‌شوند.

بخش A در فضای بین‌یاخته‌ای اندک خود دارای انواعی از رشته‌های پروتئینی به‌ویژه کلاژن می‌باشد.

به منظور تحریک نخستین گره رانویه، اتصال مولکول‌های ناقل عصبی به انتهای رشته دارینه در گیرنده ضروری است.

در پی افزایش غلظت یون‌های سدیم در محل پوشیده شده توسط غلاف میلین، کانال‌های دریچه‌دار پتاسیمی فعالیت می‌کنند.

به دنبال تغییر در شکل ظاهری در لایه‌‎های پیوندی اطراف انتهای دارینه، فعالیت نوعی پمپ پروتئینی در غشای گیرنده افزایش خواهد یافت.

پس از فعالیت انواعی از کانال‌های دریچه‌دار غشای گیرنده، ناقل عصبی مترشحه از گیرنده‌های حسی به یاخته پس سیناپسی متصل می‌شود.

بو _ فشار می‌تواند دچار پدیده سازش شود.

درد _ حساس به افزایش کربن دی اکسید می‌تواند محرک شیمیایی داشته باشد.

دمایی _ تماس می‌تواند در بخش‌هایی از پوست قرار داشته باشد.

حس وضعیت _ فشار در پوست می‌تواند مربوط به یاخته عصبی با دارینه‌های منشعب باشد.