شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفتم : باران محبّت | آزمون شماره 7314

۱

۲

۳

۴

بر ما هزار گونه مباهات می کنی/ ای مدعی بگو که یکی از هزار چیست 

به وصفِ حال خورشید دل افروز/ دو بیت آورد مطبوع و جگرسوز 

شب تاریک و بیم موج گردابی چنین هایل/کجا دانند ما سبکباران ساحل ها 

دل و کشورت جمع و مأمور باد/ ز ملکت پراکندگی دور باد 

بی گل روی تو در چشم من از باغ وجود/هرچه آید همه خاشاکی و خاری بوده ست

هم آنگه بیاورد و جامی نبید/ که شد رنگ آتش از او ناپدید

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

نهادند کافور و مشک و گلاب/ بگسترد مشک از بر جای خواب 

نشسته به آرام در پیشگاه/ چو سرو بلند از برش گرد ماه
 

پیاده برفتند تا پیش اوی/ بر این آستانه نهادند روی
 

میان را ببستی به کین آوری/ به ایران نکردی مگر سروری
 

هم آنگه یکایک ز درگاه شاه/ برآمد خروشیدن دادخواه