شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 13240

کلیله و دمنه

مقامات حمیدی

شاهنامه ابومنصوری

قابوس‌نامه

حذف فعل به قرینه در متن دیده می‌شود.

نثر عرفانی است.

از آرایه‌های ادبی در آن استفاده شده است.

از ترکیبات دشوار در متن بهره گرفته شده است.

رزق اگرچه مقسوم است، به اسباب حصول آن تعلّق شرط است. (اهمیت تلاش)

هرکه را رنجی به دل رسانیدی از پاداش آن یک رنج ایمن مباش که پیکان از جراحت به درآید و آزار در دل بماند. (انتقام و کینه‌ورزی)

صیاد بی‌روزی ماهی در دجله نگیرد و ماهی بی‌اجل بر خشک نمیرد. (اعتقاد به قضا و قدر)

به جامع کوفه درآمدم دلتنگ یکی را دیدم که پای نداشت. شکر نعمت حق به جای آوردم و بر بی‌کفشی صبر کردم. (تأکید بر صبر)

ای پری که باد می‌بردت / از چمنزار حریر پرگل پرده / تا حریم سایه‌های سبز / تا بهار سبزه‌های عطر / تا دیاری که غریبی‌هاش می‌آمد به چشم آشنا، رفتم / با تو دیشب تا کجا رفتم

نفس کز گرمگاه سینه می‌آید برون ابری شود تاریک / چو دیوار ایستد در پیش چشمانت / نفس کاین است پس دیگر چه داری چشم / ز چشم دوستان دور یا نزدیک

به سان رهنوردانی که در افسانه‌ها گویند / گرفته کوله‌بار زاد ره بر دوش / فشرده چوبدست خیزران در مشت / گهی پرگوی و گه خاموش

اینک از زیر چراغی می‌گذشتیم، آبگون نورش / مرده‌دل نزدیکش و دورش / و در این هنگام من دیدم / بر درخت گوژپشتی برگ و بارش برف / همنشین و غمگسارش برف