شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 13397

منوّر چون رخ موسی مبارک چون کُه سینا/ مشعشع چون ید بیضا مشرّح چون دل عمران

مردان این قدم را باید که سر نباشد/ مرغان این چمن را باید که پر نباشد

ای به کمال شرف گوهر یکتای دین/ وی به جمال خرد لمعه نور خدا

تیر از او یافت همان نام که تیغ از حیدر/ تیغ از او دید همان زخم که تیر از آرش

دامن گردون پر از خون جگر بینم به صبح / بس که در مهر تو اشک از چشم اختر می‌چکد

یاران همه مخمور و قدح پر می ناب است / ما جمله جگر تشنه و عالم همه آب است

بخت بد بین که به سروقت من آن سرو روان / آمد از لطف زمانی که زمین‌گیر شدم

هرکس که دل به دست بتی داد همچو من / سنگی گرفت و شیشه ناموس را شکست

الف _ ب

ج _ د

ب _ د

الف _ ج

گهی ز نرگس مستانه تو مخمورم                             گهی ز گردش پیمانه تو سرمستم

یا بهار عمر من رو بر خزان خواهد نهاد          یا نهال قامت او را به بر خواهم گرفت

می کشندم چو سبو دوش به دوش                           می‌برندم چو قدح دست به دست

خلق را از لعل میگون تو مستی داده‌اند             عقل را از چشم فتّان تو مفتون کرده‌اند