شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش

1- اگر سؤال شود که چرا فقط خدا می‌تواند نیاز موجودات را برطرف کند؟ کدام عبارت قرآنی پاسخ‌گوی این سؤال خواهد بود؟

﴿یسأله من فی السموات و الارض﴾

﴿کل یوم هو فی شأن﴾

﴿و الله هو الغنی الحمید﴾

﴿انتم الفقراء الی‌ الله﴾

2- از آیة ﴿یا ایّهَا النّاسُ اَنتُمُ الفُقَراءُ اِلَی اللهِ...﴾ کدام مفهوم دریافت می‌گردد؟

آنان که به ستایش خالق می‌پردازند، به بی‌نیازی مطلق می‌رسند.

آنان که رنگ خدایی می‌گیرند، مانند او بی‌نیاز خواهند بود.

آنجایی که مخلوقات در هر حال به ستایش خداوند مشغول هستند، لذا خداوند غنای خود را در راه رفع نیاز و نفع آنها به کار می‌برد.

از آنجا که خداوند غنای خود را در راه رفع نیاز و نفع مخلوقات به کار می‌برد، لذا مورد ستایش است.

3- راه عمیق‌ترین و والاترین معرفت نسبت به خداوند در مفهوم کدام بیت بیان گردیده است؟

تو وجود مطلقی فانی نما ما عدم هائیم و هستی‌‌های ما

دلی کز معرفت نور و صفا دید به هر چیزی که دید اول خدا دید

خشک ابری که بود ز آب تهی ناید از وی صفت آبدهی

ذات نایافته از هستی بخش چون تواند که بود هستی بخش

4- کدام موضوع از عبارت قرآن ﴿کلّ یومٍ هُوَ فی شأن﴾ مستفاد می‌گردد؟

درخواست دائمی مخلوقات عالم برای کسب فیض از خداوند متعال زمینه‌ساز آن است که خداوند هر لحظه دست‌اندرکار امری است.

پدیده بودن مخلوقات جهان نشان‌دهنده احتیاج دائمی آنها به خداوند است.

محیط بودن حق تعالی به همۀ موجودات عالم نشانگر آن است که چیستی خداوند در ذهن ما نگنجد.

فقر ذاتی و کامل همۀ مخلوقات معلول اولی به تصرف بودن حق تعالی در تمام امور هستی است.

5- مفهوم بیت: «ذات نایافته از هستی، بخش / چون تواند که بود هستی‌بخش»، کدام است؟

هر پدیده برای وجودش نیازمند پدیده‌ای است که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

موجوداتی که وجودشان از خودشان نیست، برای موجود شدن نیازمند به دیگری هستند.

یک پدیده در صورتی نیازمند به دیگری نیست که خودش ذاتاً موجود باشد.

موجودات این جهان پدیده‌هایی هستند که وجودشان از خودشان نبوده و نیست.

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 1538