شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 3670

ز آسمان بگذرم ار بر مَنت افتد نظری / ذرهّ تا مهر نبیند به ثریّا نرود (فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)

دلم از غمت زمانی نتواند ار ننالد / مژه یکدم آب حسرت نشکبید، ار نریزد (فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن)

نه خاص در سر من عشق در جهان آمد / که هر سری که ببینی رهین سودایی است (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن)

بیزاری دوستان دمساز / تفریق میان جسم و جان است (مفعول مفاعلن فعولن)

گفت که خاقانیا روی تو زرفام نیست / گفتم معذوردار زر ننماید به شب

ز شرم عشق خموشم کجاست گریه شوق؟ / که با تو شرح دهد مشکلی که من دارم

سینه خاقانی و غم تا نزند ز وصل دم / دعوی عشق و وصل هم تا ز سگان کیست او

درون آتش از آنم که آتشین گل من / مرا چو پاره دل در کنار باید و نیست

روی اگر باز کند حلقه سیمین در گوش / همه گویند که این ماهی و آن پروینیست

سر مویی نظر آخر به کرم با ما کن / ای که در هر بن موییت دل مسکینیست

گر منش دوست ندارم همه کس دارد دوست / تا چه ویسی است که در هر طرفش رامینیست

جز به دیدار توام دیده نمی‌باشد باز / گویی از مهر تو با هرکه جهانم کینیست

 حذف همزه _ آوردن اختیار وزنی در پایان مصراع _ تغییر کمیّت مصوّت بلند

 آمدن فاعلاتن به جای فعلاتن _ قلب _ تغییر کمیّت مصوّت کوتاه

 ابدال _ حذف همزه _ آمدن فاعلاتن به جای فعلاتن

 ابدال _ تغییر کمیّت مصوّت کوتاه و بلند _ آوردن اختیار وزنی پایان مصراع

ده، پنج

ده، شش

یازده، چهار

یازده، پنج