شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 8875

روزی‌ست اندر شب نهان ترکی میان هندوان / شب ترکتازی‌ها بکن کان ترک در خرگاه شد = روزی‌ست

هرگز گران جانان بود چون درد در پایان بود / آن‌گه رود بالای خم کان درد او یابد صفا = هرگز گران

یک سر مو از غم تو نیست که اندر تن من / آب حیاتی ندهد یا گهری می‌نشود = می‌نشود

ترازو گر نداری پس تو را زو ره زند هرکس / یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد = بیاراید

کسی کو به هر جای خوش نیست با تو / مبادا برو هیچ جا در جهان خوش

سعدی چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو / ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را

رخ نمودن را نشانی نیست پیدا / نقد می‌بینم که رنجی می‌نمایی

تا که خرابم نکند کی دهد آن گنج به من / تا که به سیلم ندهد کی کشدم بحر عطا

مدامم مست می‌‌دارد نسیم جعد گیسویت/ خرابم می‌‌کند هر دم فریب چشم جادویت

مرا مهر سیه‌‌‌چشمان ز سر بیرون نخواهد شد/ قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

یوسف گم‌‌گشته باز آید به کنعان غم مخور/ کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

دل عاشق به پیغامی بسازد/ خمارآلوده با جامی بسازد