شرکت در آزمون آنلاین فارسی (ششم)  - درس یازدهم: شهدا خورشیدند - بوعلی و بهمنیار | آزمون شماره 6

دریاقلی! به وسعت دریاست نام تو / تاریخ در تلفّظ نام تو الکن است (تشبیه _ مبالغه)

بزد تیغ و بنداخت از بر، سرش / فروریخت چون رود، خون از برش (تشبیه _ مبالغه)

وان چه (چاه) از بهر دیگران کندن / خویشتن را در آن چه (چاه) افکندن (کنایه _ مبالغه)

دانا چو طبله‌ی عطار است، خاموش و هنرنمای. (کنایه _ تشبیه)

سلسله‌ی موی دوست حلقه‌ی دام بلاست / هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

 به غلامی تو مشهور جهان شد حافظ / حلقه‌ی بندگی زلف تو در گوشش باد

من دیوانه چو زلف تو رها می‌کردم / هیچ لایق‌ترم از حلقه‌ی زنجیر نبود

 زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم / طره را تاب نده تا ندهی بر بادم

معلوم بود از این‌که من را به مسافرت فضایی آورده بود، اشتیاق و نشاط داشت.

همه‌ی کسانی که در مناطق مرزی میهن زندگی می‌کنند، نگهبان اصلی آن‌جا هستند.

خود به گوشه‌ی صحرا، به حاجتی بیرون رفتم و خارکنی را دیدم، پشته فراهم نهاده.

 وقتی خلیفه حرف‌های خواب‌گذار دوم را شنید، با آرامش لبخند زد.

ه – ز – ش – ت – د – گ – ف: شگفت‌زده

ش – و – م – غ – ل: اشغال

ی – ا – د – خ – ن – و – م – ی: خودنمایی

ی – د – ا – گ – ل – ن – ز: دل‌انگیز