شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 6149

اهریمن استبداد آزادی ما را کشت / نه صبر و سکون جایز ، نه حوصله باید کرد

در آن کویر سوخته آن خاک بی بهار / حتّی علف اجازهً زیبا شدن نداشت

از خون جوانان وطن ، لاله دمیده / وز ماتم سرو قدشان ، سر خمیده

ز روزگار خرابم کسی شود آگاه /  که خار در جگر قفل بر دهن دارد

عطار مست عشقی از عشق چند لافی / گر طالبی فنا شو مطلوب بس عیان است

نیست از خشک و ترم در دست جز خاکستری / کآتش غیرت درآمد خشک و تر یکسر بسوخت

تا چشم برندوزی از هرچه در جهان است / در چشم دل نیاید چیزی که مغز جان است

خواستم تا پیش جانان پیشکش جان آورم / پیش‌دستی کرد عشق و جانم اندر بر بسوخت

بی‌عشق نیست جمله ذرّات کاینات                                                                   هرجا که هست شیوه عشق است در کمین

همه ذرّات جهان مست خراب‌اند از عشق                                                            عشق در جمله ذرّات ظهوری دارد

قصه جمله جهان را همه کلّی دیدیم                                                                عشق بر جمله ذرّات زیادت آمد

عشق بی‌تابی ذرات جهان را سبب است                                                            زردی چهره خورشید ز درد طلب است