شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - فصل اول:(ستایش و ادبیات تعلیمی)

1

پیام اصلی شعر «چشمه» در همهٔ ابیات وجود دارد، به‌جز:

آرزو می‌خواه لیک اندازه خواه / برنتابد کوه را یک برگ کاه

هر که گردن به دعوی افرازد / خویشتن را به گردن اندازد

چو سیل اندر آمد به هول و نهیب / فتاد از بلندی به سر در نشیب

حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود / عِرض (= آبرو) و مال و دین و دل در سر مغروری کرد

2

در کدام گزینه آرایهٔ حس‌آمیزی همراه کنایه و استعاره به‌کار رفته است؟

جنون بوی گل در غنچه‌ها پنهان نمی‌ماند / نفس بر خود گریبان می‌درد در سینهٔ تنگم

دل در طلب خندهٔ شیرین تو خون شد / جان در طمع لعل شکرخای تو افتاد

گفته بودم که دگر شعر نگویم که مگس / زحمتم می‌دهد از بس که سخن شیرین است

هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریدهٔ عالم دوام ما

3

مفهوم کلی کدام بیت از بقیهٔ ابیات دورتر است؟

بر سر آنم که گر ز دست برآید / دست به کاری زنم که غصه سرآید

من غصه را شادی کنم، گمراه را هادی کنم / کم گرگ را یوسف کنم، من زهر را شکّر کنم

سر غصّه بکوبیم، غم از خانه بروبیم / همه شاهد و خوبیم، همه چون مه عیدیم

ز تیر غمزهٔ دلدار اگر نَخَست دلت / چرا ز غصّه و غم چون کمان خمیدستی

4

کدام گزینه با عبارت «به زبان، دیگر مگو و به دل، دیگر مدار تا گندم‌نمای جوفروش نباشی» تناسب معنایی دارد؟

باده نوشی که در او روی و ریایی نَبْود / بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست

از مکافات عمل غافل مشو / گندم از گندم بروید جو ز جو

پدرم روضهٔ رضوان به دو گندم بفروخت / من چرا ملک جهان را به جویی نفروشم؟

بار خرمن‌سوز ما گو روی گندم‌گون بپوش / ورنه خواهد سوخت خرمن هر کرا عقل است و هوش

5

کدام بیت با ابیات دیگر، تضاد مفهومی دارد؟

طریقت به‌جز خدمت خلق نیست / به تسبیح و سجّاده و دلق نیست

که زشت است پیرایه بر شهریار / دل شهری از ناتوانی فگار (مجروح)

بگفت ای برادر غم خویش خور / که از عمر بهتر شد و بیش‌تر

خنک آن‌که آسایش کرد مرد و زن / گزیند بر آرایش خویشتن

شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - فصل اول:(ستایش و ادبیات تعلیمی) | آزمون شماره 16348