شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 10949

به رنگ خویش کنندت بدان نبینی آن / که زر به صحبت سیماب سیم گونه شود 

در خون نشست غنچه،که شد همنشین خار  / گردان فراخت سرو،ز برچیده دامنی 

صحبت نیکان،بدان زا چون توان کرد نیک؟ / تلخی از بادام نتوانست بیرون برد قند 

صحبت نیکان طلب کن در جهان / با بدان منشین که گردی بد بدان 

پشیمان، درویش، خوار، مرد حق

پشیمانی، ژنده‌پوش، ناتوان، مردان کامل

تأسف، گدا، ناتوانی، مرد کامل

پشیمانی، ژنده‌پوش، خوار، تغییر کردن

باشد که یک نفس نظری سوی ما کند/ دزدیده آن نفس به رخ او نظر کنیم

با زمانی دیگر انداز ای که پندم می دهی/ کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست

دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل/ نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را

اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست/ مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست