شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 15892

ملک بی‌دین باطل است و دین بی‌ملک ضایع.

ظاهر درویشی جامه‌ی ژنده است و حقیقت آن دل زنده.

الهی اگر کاسنی تلخ است از بوستان است و اگر عبدالله مجرم است از دوستان است.

گفتی خرده‌ی مینا بر خاکش ریخته و عقد ثریا در تاکش آویخته.

یکی هفتاد سال علم آموخت و چراغی نیفروخت

دوستی را که به عمری فراچنگ آرند نشایند که به یک دم بیازارند

آن روز که تو دیدی غم نانی داشتم و امروز تشویش جهانی

مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید

درویش ضعیف‌حال را در خشک‌سالی مپرس که چونی الّا به شرط آنکه مرهم ریشش بنهی و معلومی پیشش.

معصیت از هر که در وجود آید ناپسندیده‌تر است و از علما ناخوب‌تر که علم سلاح جنگ شیطان است.

جان در حمایت یک دم است و دنیا وجودی میان دو عدم، دین به دنیا فروشان خرند.

رحم آوردن بر بدان ستم است بر نیکان و عفو کردن از ظالمان جور است بر درویشان.