شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 22513

دو یار زیرک و از باده‌ی کهن دو منی / فراغتی و کتابی و گوشه‌ی چمنی

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند / آیا بُوَد که گوشه‌ی چشمی به ما کنند

یاری اندرکس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟ / دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد / مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

ما همه چشمیم و تو نور ای صنم! / چشم بد از روی تو دور ای صنم!

ای ساربان آهسته ران کارام جانم می‌رود / وان دل ‌که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل / کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

دین و دل بردند و قصد جان کنند / الغیاث از جور خوبان الغیاث

پس به مرو رفتم و از آن شغل که به عهده من بود معاف خواستم و گفتم که مرا عزم سفر قبله (مکه) است.

باغبان را که در تربیت‌شان خون جگر خورده به دعایی یاد کنند و به ثنایی شاد گرداند.

برادرم به دیه (روستا) رفت تا چیزی از بقال بخرد، یکی گفت که چه می‌خواهی بقال منم، گفتم هر چه باشد ما را شاید، که غریبیم و بر گذر.

شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفت: چند خواهی خوردن از این شراب که خرد از مردم زایل کند.

چهار، یک

یک، چهار

سه، دو

دو، سه