شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 8882

مرا گر دوستی با او به دوزخ میبرد شاید/ به نقد اندر بهشت است آن که یاری مهربان دارد

زین تنگنای خلوتم خاطر به صحرا میکشد / کز بوستان باد سحر خوش میدهد پیغام را

ای ساربان آهسته ران کآرام جانم میرود/ وان دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را/ ساقی بیار آن جام می، مطرب بیار آن ساز را

گفتار من

نامه‌رسان

رفتار تو

کوکبش را

خانه صاحب‌‌نظران می‌بری/ پرده پرهیز‌‌کنان می‌‌دری

مپندار از لب شیرین عبارت/ که کامی حاصل آید بی‌‌مرارت

هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد/ یا مگس را پر ببندد یا عسل را سر بپوشد

رفیق مهربان و یار همدم/ همه کس دوست می‌‌دارند و من هم

بسته‌بندی، نابرابر، تشنه‌کامان، مهرَبانی

گلعذاران، می‌فروشان، تشنه‌کامان، سفرنامه

منتظران، پختگان، دلفروزی، مضامینی

در زمستان، مثنوی‌ها، نیک‌بختان، جویندگان

گر عمر بشد عمر دگر داد خدا: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن

زلف برافشان و در آن حلقه‌کش: مفتعلن مفتعلن فاعلن

به خدا دیو ملامت برهد روز قیامت: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن

بهاران بیاید، ببخشی سعادت: فعولن فعولن فعولن فعولن