شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس چهارم: تاریخ ادبیات پیش از اسلام و قرن‌های اولیه هجری | آزمون شماره 16961

قرن چهارم و نیمه اول قرن پنجم

قرن‌‌های سوم و چهارم

قرن چهارم

سه قرن اول هجری

غنایی- رودکی

حماسی- کسایی مروزی

مدحی- ناصرخسرو

حماسی- فردوسی

شاخه‌ی جنوبی از گروه غربی را در زبان ایرانی میانه «پارتی» یا «پهلوانیک» می‌گویند.

آثار ادبی پهلوی به سبب بی‌اهمیتی سنت شفاهی، غالباً به کتابت در نیامده‌ بود.

ادبیات فارسی دری به مفهوم واقعی خود، تقریباً هم‌زمان با پدید آمدن دولت ساسانی شکل گرفته است.

یادگار زریران رساله‌ی کوچکی است در زمره‌ی آثار غیردینی که رنگ دینی دارد و اصلی پارتی.

آثار بر جای مانده زبان فارسی باستان، فرمان‌ها و نامه‌های شاهان هخامنشی است که به خط اوستایی نوشته شده است.

کتاب اوستا را موبدان برای اجرای مراسم دینی، از حفظ می‌خواندند؛ تا این‌که سرانجام در دوره ساسانی، آن را به نگارش درآوردند.

زبان ایرانیان پیش از اسلام که ریشه و مادر زبان امروز ایران است، پارسی یا فارسی نامیده می‌شد.

زبان‌هایی که در ایران و مناطق همجوار آن، از قدیم‌ترین روزگاران متداول بوده است، ویژگی‌های مشترکی دارند.