شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دهم : بانگ جَرَس | آزمون شماره 154

واگذاری ، آرزو ، شکوه ، دقایق

بخشش ، میل ، شکل ، نکته های دقیق و ظریف

بخشایش ، اراده، ظاهر، سخنان نرم و دلپذیر

عطا کردن ، خواست، دسته ای از مردم ، جمع لطف

جانان من برخیز بر جولان برانیم / زان جا به جولان تا خط لبنان برانیم

عشق شوری در نهاد ما نهاد / جان ما در بوتۀ سودا نهاد

برو ای ترک که ترک تو ستمگر کردم / حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

 حال چوگان چون نمی‌دانی که چیست / ای نصیحت‌گو به ترک گوی گوی

فرض است فرمان بردن از حکم جلودار/ گر تیغ بارد ، گو بیارد ، جان سپر کن (مثال و نمونه ـ پیشرو و کسی که جلوتر از همه در یک کاروان حرکت می‌کند)
 

دریادلان راه سفر درپیش دارند/ پا در رکاب راهوار خویش دارند (حلقه‌ای فلزی که در طرف زین اسب قرار دارد و سوار پا در آن می‌گذارد ـ راه‌راه)
 

گاه سفر شد باره بر دامن برانیم/ تا بوسه‌گاه وادی ایمن برانیم (اسب ـ دره)
 

از هر کران بانگ رحیل آید به گوشم/ بانگ از جرس برخاست وایِ من خموشم (طرف ـ سفر کردن)

ای کاش یک سه‌شنبه شبی قسمتم شود / در راه جمکران سر راهی ببینمت

وقتی که آسمان خبر از هجرت تو داد / گفتم به او که کوی شقایق بگو کجاست

به طول غیبت و اشک مدام و سوز دلت / که جان شیعه ز هجران به لب رسیده بیا

گذشته چارده قرن و هنوز ای یوسف زهرا / تو تنها و علی تنهاست می‌دانم که می‌آیی

دو

یک

چهار

سه