شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس شانزدهم: خسرو | آزمون شماره 418

الزام: ضرورت _ تعلیقات: پیوست‌ها _ سنگ‌دل : بی‌رحم

پلاس: گلیم درشت و کلفت _ معاصی: گناهان _ باری: خلاصه

استرحام: رحم خواستن _ بدسگال: بدکردار _ لهو و لعب: بازی و سرگرمی

زنگاری: سبزرنگ _ مطرب: نوازنده _ اَوان: هنگام

زمانه سخت نگیرد گشاده‌رویان را/ همیشه سنگ به درهای بسته می‌آید

با سیه‌دل چه سود گفتن وعظ/ نرود میخ آهنین در سنگ

من از درمان و درد و وصل و هجران/ پسندم آن‌چه را جانان پسندد

پیش قدّت دست خدمت بسته هر سروی که هست/ دست بسیار است جان من بلی بالای دست

مرد باید که گیرد اندر گوش/ ور نبشته است پند بر دیوار

حال چوگان چون نمی‌دانی که چیست / این نصیحت گو به ترک گوی، گوی

ذوق سماع مجلس آنست به گوش دل / وقتی رسد که گوش طبیعت به‌پا کنی

گوش کن پند ای پسر از بهر دنیا غم مخور / گفتمت چون دُر حدیثی گر توانی داشت هوش

رو اشداء علی الکفار باش/ خاک بر دلداری اغیار پاش

او همی گوید که صبرم شد فنا/ در فراق روی تو یا ربنّا

گر تو کوری نیست بر اعمی فرج/ ورنه رو کالصبر مفتاح الفرج

گوش جان بگشا و بشنو از امین کردگار/ لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

چشم بگشای و به خود باز آی، هان/ که تویی نیز از شمار زندگان

اندکی آسوده شو بخرام شاد/ چند خواهی عمر را بر باد داد

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام/ خیر مقدم چه خبر دوست کجا یار کدام

ای دریغا روزگارم شد سیاه/ آه از این عشق قَوی پی آه! آه!