شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره

در همه‌ی ابیات به‌جز بیت … هر دو آرایه ی تشبیه و استعاره ی مصرّحه وجود دارد.

من آنم که در پای خوکان نریزم / مر این قیمتی درّ لفظ دری را

درّ دری که خاطر خاقانی آورد / قیمت به بزم خسرو والا برافکند

ای لعبت خندان، لب لعلت که مزیده‌ست / وی باغ لطافت، به رویت که گزیده‌ست

سر بنه گر سر میدان ارادت داری / ناگزیر است که گویی بود این میدان را

در کدام بیت تعداد استعاره های مصرّحه بیش‌تر است؟

هـمـه بـنـدگـان مـوی کردند باز فـرنـگـیـس مُشکینی کـمـند دراز

بــه آواز بــر جـان افـراسـیـاب بـنـفـریـد بـا نرگس و گل پر آب

چـو تـنـهـا مـانـد مـاه سرو بالا فـشـانـد از نـرگـسـان لـؤلوی لالا

باز امشب ای ستاره تابان نیامدی باز ای سپیده شب هجران نیامدی

در کدام گزینه «استعاره مکنیه» وجود ندارد؟

شب ایستاده است / خیره نگاه او / بر چارچوب پنجره من

یکی را گفتند: عالم بی‌عمل به چه ماند؟ گفت به زنبور بی‌عسل

بخز در لاکت ای حیوان که سرما / نهانی دستش اندر دست مرگ است

آسمان تعطیل است / بادها بی‌کارند / ابرها خشک و خسیس

در کدام بیت آرایه‌های تشبیه و استعاره هر دو وجود دارد؟

حدیث عشق ز ما یادگار خواهد ماند / بنای شوق ز ما استوار خواهد ماند

لعل شیرین تو وصفش بر شکر باید نوشت / مهر رخسار تو شرحش بر قمر باید نوشت

مهی که منزل او در میان جان من است / کناره از در او از چه باب باید کرد؟

صوفی صافی‌گر از لعل تو جامی درکشد / خویشتن را در میان می‌پرستان افکند

در کدام گزینه، تعداد «استعاره‌های مصرّحه» بیش‌تر است؟

ماه من به دامنم بنشین کز غمت ستاره بارم شکوه‌ها ز دوریت هر شب با مه و ستاره دارم

خــمــاریــن نــرگـسـان را کـرد پـر آب بــه گــل بـر ریـخـت مـرواریـد خـوشـاب

مـاه مـن! نـخل قدت سرو خرامان من است سـرو مـن! مـاه رخت شمع شبستان من است

ایـن هـمه شور من از شکّر شیرین تو است ویـن هـمـه گـریـه از آن پـسته‌ی خندان دارم

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 9757