شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 7328

ابزار و اسباب بنابر توکل فرد قرار داده شده و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و مصلحت خود را بشناسد و به آن عمل کند.

توکل‌کننده‌ای که اهل معرفت باشد، برای راهیابی به نیازهایش، از ابزار و اسباب بهره می‌جوید.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و از ابتدا همة کارها را به خداوند حکیم و قادر بسپارد.

به جای پناه بردن به دیگری با نیت خالص به خدا پناه آورند.

به جای غفلت از خدا و آخرت، به کار و تلاش در عبادت بپردازند.

به جای دعا، مسئولیت خود را انجام دهند و تنبلی نکنند.

به جای تکرار گناه، از آن بازگشته و عمل صالح انجام دهند.

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «وَ عَسیَْ اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم»

چون می‌دانند سررشتة کارها به دست خداست. _ «وَ عَسیَْ اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم»

چون می‌دانند سررشتة کارها به دست خداست. _ «اِن اَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ اَو اَرادَنی بِرَحمَةٍ، هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِهِ قُل حَسبِیَ الله»

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «اِن اَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ اَو اَرادَنی بِرَحمَةٍ، هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِهِ قُل حَسبِیَ الله»

توکل کردن، فقط به معنای گفتن جملة «خدایا، بر تو توکل می‌کنم» نیست.

توکل در جایی درست است که انسان واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود ببیند و حقیقتاً به او پناه آورد.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و فقط با نیت خالص به خدا پناه آورد.

توکل در جایی درست است که ابتدا انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد و سپس بر خدا توکل کند.

بی‌میلی به رشته‌های دنیایی – افزایش قوای فکری با گذر زمان

عدم دل‌بستگی به ثروت یا مقام - افزایش قوای فکری با گذر زمان

بی‌میلی به رشته‌های دنیایی – رابطة معکوس میان سن و توان تصمیم‌گیری

عدم دل‌بستگی به ثروت یا مقام - رابطة معکوس میان سن و توان تصمیم‌گیری