شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 5171

ما را سری است با تو که گر خلق روزگار / دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست / کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست

هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین / روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

آن شوخ به ما جز سر بیداد ندارد / با وعده دل غم‌زده ناشاد ندارد

خیره سر و گستاخ/ آزرم و حیا /عفاف و پرهیزگاری/ بر نشستن و سوار شدن

سپردن و طی کردن /دستور و وزیر/ هیون و شتر/ هم گروه و دسته جمعی

خود و کلاه فلزی /تازی و اسب عربی /سمن و قیمت /ساروان و کاروان

شبیخون به حمله ناگهانی /ملک و پادشاهان/ بزم و شادی

که هر چند فرزند هست ارجمند/ دل شاه ز اندیشه یابد گزند

‏ز اندیشه گردد همی دل تباه/ مهان را چنین پاسخ آورد شاه

به جز بندگی پیشه من مباد /جز از داد اندیشه من مباد

خون راندم از اندیشه هجران و تو حاضر /پس حال چه باشد چو بمانم ز تو تنها

آخـر بــه آتــش اسـت سـر و کـار ظـلـم را  /  انـجــام کـار خـانـه زنـبــور مـی نـگـر
.

اثــر ظـلـم مـحــال اســت بــه ظــالـم نـرســد  /  ناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد
 

ظـالـمـان را مهلـت از مـظـلـوم چـرخ افـزون دهد  /  بـیشـتـر از مـور اینـجـا مـار مـی مـانـد بـه جـا
 

گرچه مجمر از ستمکاری زد آتـش در سپـند  /  دود تــلـخـش انـتــقـام از دیـده مـجـمـر کـشـیـد