شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 16595

آن‌که بر نسترن از غالیه خالی دارد / الحق آراسته خُلقی و جمالی دارد 

خطّ عذار یار که بگرفت ماه از او / خوش حلقه‌ای است لیک به در نیست راه از او

 وه که گر من باز بینم روی یار خویش را / تا قیامت شکر گویم کردگار خویش را

 کمان سخت که داد آن لطیف بازو را / که تیر غمزه تمام است صید آهو را

یاد یاران یار را میمون بود / خاصه کان لیلی و این مجنون بود

ای آن که به کوی دوست تنها گذری خندان / گاهی بنما آگاه ما را خبری چندان

فرسود بنای آفتاب بی‌باک / بزدود لقای ماهتاب افلاک

نکرد نوش شرنگ ملال شهر پلید / هر آن که خویش ز جنگ و زوال دهر رهید