شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 18889

واج آرایی

جناس

تضاد

تشبیه

گنبد خضر است اسبت تو چو بحر اخضری/گر به زیر بحر اخضر گنبد خضرا بود

رنگ عاشق چو زعفران باشد/هر که عاشق بود چنان باشد

به شخص کوه پیکر کوه می‌‌کند/ غمی در پیش چون کوه دماوند

بلبل اندر گلستان هر ساعتی دارد نفیر/وز نفیرش در گلستان گل همی‌‌نازد به فر

واژگان شمع و گل و پروانه شبکه معنایی ایجاد کرده‌‌اند.

تشبیه در بیت دیده می‌‌شود.

تکرار در واژه شمع و گل دیده می‌‌شود‌.

پروانه در این بیت، یک بار در معنای نام یک حشره و یک بار در معنای اجازه آمده است.

مرا گفتی: که از پیر خرد پرسم علاج خود / خرد منع من از عشق تو فرماید چه فرمایی (واژه‌آرایی، تشخیص)

مراد ما نجویی ورنه رندان هوس‌جو را / بهار شادی‌انگیزی حریف باده پیمایی (واج‌آرایی، تضاد)

من آزرده‌دل را کس گره از کار نگشاید / مگر ای اشک غم امشب تو از دل عقده بگشایی (واج‌آرایی، کنایه)

گویند اصل آدمی خاک است و خاکی می‌شود / کی خاک گردد آن کسی کو خاک این درگاه شد (تلمیح، واژه‌آرایی)