شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 3154

تو عفوش کن که گر عفوت نباشد/فروماند به صد خذلان دریغا

عجب جایی بیاید بهجت انگیز/که بر شیرین سر آرد هجر پرویز

تا چند اثیر رنگ و بو خواهی شد/ چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا /متحیّرم ندانم که تو خود چه نام داری

تا زیرخاکی ای درخت تنومند / مگسل از این آب و خاک رشته ی پیوند

جز از جام توحید هرگز ننوشم / زنی گر به تیغ ستم گردن من

اگر کشد به فلک سر، بنای ظلم و ستم / ضرورت است که آن خانه را خراب کنید

چو ایران نباشد تن من مباد / بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

الف – د – ج – ب 

د – الف – ب - ج 

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف

اگر خواهی که پیش افتی به هر گام / به ترک خود بباید گفت ناکام
 

ز فیض خاکساری ، دانه نخل پایداری شد / تو گر از پا درآیی شهسواری می شود پیدا
 

 در معرکه عشق ز جرئت خبری نیست / غیر از سپر انداختن اینجا سپری نیست
 

وقتی دل سودایی می رفت به بستان ها / بی خویشتم کردی بوی گل و ریحان ها