شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 10658

سه

چهار

دو

پنج

وزن عروضی، خواجه عبدالله انصاری

جمله‌های کوتاه، خواجه عبدالله انصاری

آرایه‌های ادبی، ابوالفضل میبدی

انواع ادبی، ابوالفضل میبدی

طنز، حماسه، هجو، عرفان، تغزل، پند و اندرز

هجو، داستان‌سرایی، حکمت و موعظه، تغزل، تصوف

مدح، هجو، طنز، وعظ و حکمت، داستان‌سرایی، تغزل، حماسه

پند و اندرز، عرفان و تصوف، طنز، مفاخره، اندیشه‌های دینی

گرایش شاهان غزنوی در جلب عالمان و ادیبان به دربار و لشکرکشی‌ها و فتوحات سلجوقیان از عوامل مهم پیشرفت و گسترش زبان و ادبیات فارسی در قرن سوم تا میانه قرن پنجم است.

هندوان در پی لشکرکشی‌های محمود غزنوی به هندوستان و آسیای صغیر، به اجبار زبان فارسی را به عنوان زبان رسمی و سیاسی و نظامی پذیرفتند اما زبان خودشان را زبانی مقدس می‌دانستند.

در قرون سوم تا پنجم عمدتاً در مدارس تحصیل علوم دینی و ادبی میسر بود به همین سبب شاعران و ادیبان، بیش از هر چیز با زبان و ادبیات عربی آشنا می‌شدند.

بدبینی شاعران نسبت به شاهان و فرمانروایان، شکایت از روزگار، شکایت از حکمت و دانش و اندیشه‌های دینی و طرح نابسامانی‌های اجتماعی از مضامین برجسته شعر در نیمه دوم قرن ششم و اوایل قرن هفتم است.