شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 9: کویر

معنی همة واژه‌ها در کدام گزینه کاملاً درست است؟

(پرده: نغمه‌های مرتّب) (فرض: ضروری) (داعیه: مدّعی)

(مُصر: اصرار) (شخیص: ارجمند) (کَلک: آتشدان)

(غرس: کاشتن گیاه و درخت) (کفایت: بسنده) (ارتفاع: محصول زمین‌های زراعتی)

(گردان: یک سوم گروهان) (قسیم: زیبارو) (اجانب: دشمنان)

در کدام‌یک از گزینه‌های زیر «استعاره» وجود ندارد؟

آن‌چه در کویر می‌روید، گز و تاق است، این درختان بی‌باک صبور، از سینه‌ی خشک و سوخته‌ی کویر به آتش سر می‌کشند.

آن‌چه در کویرِ زیبا می‌روید، خیال است.

نگاه‌های اسیرم را هم چون پروانه‌های شوق در این مزرعِ سبز آن دوست شاعرم رها می‌کنم.

امسال که رفتم دیگر سر به آسمان برنکردم.

مفهوم مقابل همه‌ی گزینه‌ها به‌جز ....... درست است.

کلمات را کنار زنید و در زیر آن، روحی را که در این تلقّی و تعبیر پنهان است تماشا کنید: پرحرفی نکنید و به باطن و عمق کلام توجه کنید.

نگاه‌های اسیرم را در این مزرع سبز آن دوست شاعرم رها می‌کنم: نگاهم را به طبیعت سرسبز و زیبای شعر دوستانم می‌دوزم.

این تنها درختی است که در کویر، خوب زندگی می‌کند. گل‌هایی هم‌چون قاصدک: خیال و خیال‌پردازی در کویر به خوبی وجود دارد و در آن‌‌جا رشد می‌کند.

آسمان کویر، نخلستان خاموش و پرمهتابی است که مشت خونین و بی‌تاب قلبم را در زیر باران‌های غیبی سکوتش می‌گیرم: قلب رنج‌دیده‌ی خودم را به سکوت آسمان کویر می‌سپارم.

در کدام گزینه وابستهٔ وابسته، صفت مضاف‌الیه است؟

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود

تا دل هرزه‌گرد من رفت به چین زلف او

با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب

ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر